W księgach świętych Ojciec, który jest w niebie, spotyka się miłościwie ze swymi dziećmi i prowadzi z nimi rozmowę. Ta rozmowa zawsze dokonuje się w określonych ramach czasu i przestrzeni, w losach poszczególnych osób. Biblia, prezentując nam całą galerię konkretnych ludzkich postaci, jest najpiękniejszym świadectwem owego miłosnego spotkania Boga z człowiekiem.Niniejsza publikacja stanowi jasne i atrakcyjne przybliżenie losów niektórych spośród bohaterów, jakich spotykamy na kartach Starego Testamentu. Szczególnie wartościową czynią tę książkę determinacja i dbałość, z jaką Autor ukazuje uniwersalne przesłanie religijne, a więc to, co współczesny czytelnik może wyczytać dla siebie z losów danych postaci.Ksiądz Tomasz Jelonek, krakowianin urodzony w 1937 roku, teolog z tytułem profesora w dziedzinie biblistyki, profesor zwyczajny Nauk Społecznych PAT (obecnie UPJP II), wykładowca matematyki na UJ.Kierownik Katedry Teologii Małżeństwa i Rodziny, dyrektor Instytutu Nauk o Rodzinie. Prezes Polskiego Towarzystwa Teologicznego, należy do Stowarzyszenia Biblistów Polskich oraz Polskiego Stowarzyszenia Matematycznego, zaangażowany w odtwarzanie biblistyki słowackiej.Wykładowca w seminariach duchownych na Ukrainie, kanonik honorowy Kapituły Metropolitarnej Lwowskiej.

Miscellanea to zbiór tekstów o różnych tematach, zebranych w jeden wolumen. Autor, porządkując zawartość pamięci swego komputera, zebrał w jedną całość wiele swoich tekstów, pisanych na przestrzeni długich lat. Są to większe opracowania, ale też krótkie notki, które często miały stanowić rozwiązanie jakiegoś tematu, lecz pozostały jedynie jako fragmentaryczne. W każdym tekście zawierają się pewne myśli, które warto uratować od zaginięcia i dlatego znalazły się w opracowywanym tomie, nawet wtedy, gdy jako całość dziś są już tylko świadectwem pewnego etapu rozwoju poznania, które później uległo rozwojowi i przemianie. Dlatego wiele tekstów obecnie nie reprezentuje poglądów autora, mogą natomiast ukazać, jak te poglądy rodziły się, rozwijały i ulegały przemianom w ramach własnych przemyśleń i rozwoju nauki, z jakiej były czerpane, a rozbieżność czasowa fragmentów tego dzieła to okres ponad sześćdziesięciu lat.

Biblia jest niewyczerpalną kopalnią tematów. Z tego bogactwa zaczerpnięte są myśli, dotyczące wybranych ksiąg Starego i Nowego Testamentu, zamieszczone w niniejszej publikacji. Wybór powstał niejako automatycznie, na zasadzie uwzględnienia tych ksiąg, które znalazły się w orbicie pracy dydaktycznej i zainteresowań autora.Publikację rozpoczyna Pięcioksiąg; jego ogólne omówienie, ze szczególnym uwzględnieniem początku Księgi Rodzaju - opisów początków świata i człowieka oraz stosunku tych opisów do badań naukowych w zakresie przyrodoznawstwa.Następnie omówione zostały księgi mądrościowe Starego Testamentu, najpierw ogólnie, a potem każda z siedmiu osobno.Z Nowego Testamentu zajmujemy się Ewangeliami oraz pismami św. Jana. Odnośnie Ewangelii mamy tu ogólne ich omówienie, następnie poruszony został temat dotyczący perykopy o pokłonie pasterzy. W dalszym ciągu szeroko omówione są umieszczone w Ewangeliach przypowieści Jezusa, choć trzeba zaznaczyć, że nie wszystkie potraktowane są jednakowo. Niektóre z nich są szczegółowo analizowane, a inne jedynie przytoczone.Z pism Janowych omówiono Apokalipsę, po ogólnym wprowadzeniu do apokaliptyki jako gatunku literackiego, trzy Listy, które zalicza się do tak zwanych Listów Katolickich, oraz Czwarta Ewangelia, której fragment, mówiący o umiłowaniu ludzi przez Chrystusa został bardzo szeroko potraktowany, jako ostatni poruszany tu temat.Oferta tej pozycji jest różnorodna i może okazać się bardzo pożyteczna dla pogłębienia znajomości Biblii.

Zaczynając od źródeł z pierwszych wieków chrześcijaństwa, posiadamy liczne zapisane wspomnienia z pielgrzymek odbywanych do Ziemi Świętej, na której wierni szukali śladów historii zbawienia, a przede wszystkim spotkania z Chrystusem, który na tej ziemi rozbił namiot między nami, tu spędzał lata swojego ziemskiego pobytu i tu dokonał dzieła zbawienia przez swoje nauczanie, dokonane cuda, a zwłaszcza mękę, śmierć i Zmartwychwstanie. Autor prezentowanej książki miał tę łaskę, że mógł prawie trzy miesiące przebywać w Ziemi Świętej (od 8 lutego do 3 maja 1995 roku) i śladem wielu poprzedników w czasie tego pobytu regularnie prowadził pamiętnikarskie notatki. Znalazły się w nich wspomnienia kolejnych wydarzeń, jak pobyty w różnych miejscach, spotkania z licznymi osobami, refleksje na temat doznanych wrażeń, ale także zostały zanotowane informacje o poznanych miejscach, zaczerpnięte z autopsji, z przekazu przewodników, którzy prowadzili konkretne wycieczki o charakterze wybitnie religijnym, lecz też turystycznym, a również wyciągi z odpowiedniej literatury.W sumie zebrał się bogaty materiał nie tylko o charakterze osobistym, którego nie brakuje, ale także ogólnym, który może służyć lepszemu poznaniu tej Ziemi, która ukazuje nam tak wiele w pielgrzymce wiary. Dlatego te osobiste notatki mogą stać się pożyteczne dla wielu ludzi, którzy pielgrzymują na te święte miejsca, albo śledzą je z daleka, kiedy odbywają swoistą duchową pielgrzymkę po śladach Boga, który w konkretnych miejscach chciał do ludzi przemówić i ukazać im swoje zbawienie.W tym duchu proszę przyjąć te notatki i będzie to wielką radością dla Autora, jeżeli okażą się Czytelnikom przydatne w ich drodze do Boga, który zawsze do każdego człowieka wychodzi.

W ciągu wielu lat życia, jakimi Bóg mnie obdarzył, w różnych sytuacjach i w obliczu różnych problemów, dokonywałem wielu zapisów, bardziej całościowych, a także fragmentarycznych. Ten zbiór notatek okazuje się bardzo obszerny i w odniesieniu do niego pozostają aktualne przytoczone w tytule tej publikacji słowa łacińskie, które parafrazują znane powiedzenie, że to, co napisane, pozostaje. Parafraza dotyczy imperatywu: to powinno pozostać. Idąc po tej linii, dokonano wyboru bardzo różnych wypowiedzi, jakie zostały zapisane i znalazły się w różnych notatnikach. Są to najpierw pewne próby literackie, zazwyczaj krótkie szkice, dotyczące aktualnych problemów, mówiące o pewnych postawach życiowych. Szczególnie przyjęta została konwencja szkicu, który nie rozwiązuje całego problemu, ale w stosunkowo krótkich fragmentach porusza poszczególne aspekty zagadnienia. Daje to okazję do przemyśleń i uzupełnień, które pozostawia się czytelnikowi. Następnie umieszczono teksty o tematyce bardziej teologicznej. Na ich końcu przytoczono tekst misterium ułożonego i wykonanego w związku z poświęceniem kaplicy męczenników polskich. Uzupełnieniem jest opowiadanie, które pochodzi od mojego ojca zamordowanego w Charkowie, który pozostawił to przytoczone opowiadanie, jakie także nie powinno zaginąć.Ta różnorodna pod względem formy i tematyki antologia z pewnością jest bardzo osobista i jako taka niech będzie świadectwem, którym autor pragnie dzielić się z Czytelnikami.

Historia Izraela jest projektem niezwykle szerokim, stąd w jego ramach mieszczą się różne ujęcia dziejów narodu wybranego.Opracowując różne fragmenty zagadnienie, musimy zdać sobie sprawę, że do całościowego jego opanowania pozostało jeszcze bardzo wiele. Liczne fragmenty zostały jednak zapisane i te warto przekazać, choć o pełnej całości nie ma co marzyć. W ramach tego kompletowania powstały już trzy części dotyczące początków Izraela.Materiał natomiast, który chcemy obecnie przedstawić dotyczy dłuższego okresu historii od deportacji babilońskiej do upadku powstania Bar-Kochby, a więc od szóstego wieku przed Chrystusem, do trzydziestych lat drugiego stulecia ery chrześcijańskiej. Początek i koniec tego okresu odnosi się do pewnego zakończenia dziejów. Najpierw koniec monarchii dawidowej i czasowe opuszczenie ziemi Kanaan w czasie deportacji babilońskiej, a potem koniec wyznaczony przez trwającą przez wieki diasporę po upadku ostatniego powstania, pod wodzą Bar-Kchby.Ten bardzo schematyczny i skrótowy wykład powinien jednak orientować w bogatych dziejach Izraela trwających siedem wieków, które zostały także opisane na kartach Starego Testamentu.

Biblia najczęściej postrzegana jest w kontekście religijnym jako święta Księga żydów i chrześcijan. Fakt ten jednak absolutnie nie przekreśla, ale jeszcze bardziej staje się podstawą patrzenia na Biblię jako na fenomen kulturowy, religia bowiem sama w sobie jest częścią kultury i posiada z nią niezliczone powiązania.Zbiór opracowań ma charakter zróżnicowany, nie tylko pod względem doboru tematyki, ale także jej przedstawienia. Dlatego poszczególnym autorom nie narzucono jednolitych zasad dotyczących formalnej strony opracowania, gdyż pozycja ta nie jest monografią, ale zbiorem opracowań, których najważniejszym wspólnym mianownikiem jest jedynie dorzucenie własnych przemyśleń do ogólnego i tak niewyczerpalnego tematu Biblii w kulturze świata. Wydaje się jednak, że nawet tak luźny zbiór może zainteresować Czytelnika i dostarczyć mu pewnej wiedzy. Przede wszystkim natomiast może unaocznić, jak rozległe i różnorodne są zagadnienia odnoszące się do Biblii w nawiązaniu do kultury.

Po dwu pozycjach serii poświęconej historii Izraela, mających charakter wstępnego wprowadzenia, przystępujemy do właściwego ukazania historycznych początków Izraela. Na wstępie zakładamy, że nasze rozważania historyczne dotyczące Izraela, przeprowadzone być mają według zasad, jakie wypracowała historia, jako jedna z nauk humanistycznych. Mamy bowiem także powszechne zastosowanie terminu historia Izraela do szczególnej interpretacji dziejów, jaką zawiera Biblia. Pamiętając o silnym powiązaniu Biblii z historią, bardzo stanowczo stwierdzamy, że Biblia i wszystkie omówienia jej treści, nie są historią w znaczeniu, o jakie nam chodzi.Biblia jest genialną interpretacją historii, ale podręcznikiem do historii we współczesnym tego słowa znaczeniu nie jest i nigdy nie miała takiego celu, nawet w przedziwnym i bardzo głębokim nawiązywaniu do historycznych realiów, jakie odkrywa historia jako nauka. Biblia jest organicznie związana z realiami, jakie towarzyszyły wydarzeniom historycznym, ale jej celem było wyłącznie ukazanie Bożej, zbawczej interwencji, zmierzającej do zbawienia, to znaczy przygarnięcia przez Boga człowieka w ramach jego społeczeństwa, aby obdarować go szczęściem, którego pełnia należy do samego Boga.Uwzględniając wyżej powiedziane, nie będziemy się dziwić, że nasz opis będzie różnił się od znanych nam z Biblii opowiadań. Zawsze też będzie dążył do odczytania biblijnej interpretacji faktów, jakie się dokonały. Z pewnością jest to opowiadanie różniące się od biblijnego, ale nigdy z nim nie sprzeczne. Ostatecznie będzie uzupełnieniem relacji biblijnej i w tym sensie może służyć także lepszemu poznaniu Biblii. Na ile ten zamiar udało się zrealizować, Czytelnik będzie mógł sam osądzić po zapoznaniu się z tym tomem.

Prezentowana tu pozycja jest kolejną częścią homilii, wygłaszanych w Kaplicy Loretańskiej przy kościele Braci Mniejszych Kapucynów w Krakowie. Obejmuje ona okres od 11 września 2016 do 12 lutego 2017 roku.Zapis homilii może stanowić materiał do różnych rozważań, zarówno związanych z kalendarzem liturgicznym, jak i od niego niezależnych. Poszczególne wypowiedzi nawiązują do czytań liturgicznych, ale bardzo często poruszają tematykę o wiele szerszą i dlatego mogą być pomocne nie tylko w ścisłym okresie kościelnego kalendarza, z którym są związane.Umieszczone tu rozważania nie wymagają znajomości poprzednich tomów, które już ukazały się poprzednio i mogą służyć zupełnie niezależnie od tomów następnych. Istnieje jednak ciągłość czasowa całego dorobku.

Prezentowana tu pozycja jest kolejną częścią homilii, wygłaszanych w Kaplicy Loretańskiej przy kościele Braci Mniejszych Kapucynów w Krakowie. Obejmuje ona okres od 21 lutego 2016 do 28 sierpnia 2016 roku.Zapis homilii może stanowić materiał do różnych rozważań, zarówno związanych z kalendarzem liturgicznym, jak i od niego niezależnych. Poszczególne wypowiedzi nawiązują do czytań liturgicznych, ale bardzo często poruszają tematykę o wiele szerszą i dlatego mogą być pomocne nie tylko w ścisłym okresie kościelnego kalendarza, z którym są związane.Umieszczone tu rozważania nie wymagają znajomości poprzednich tomów, które już ukazały się poprzednio i mogą służyć zupełnie niezależnie od tomów następnych. Istnieje jednak ciągłość czasowa całego dorobku.

Kult świętych, a w szczególności Najświętszej Maryi Panny, Matki Jezusa Chrystusa, jest integralną częścią liturgii Kościoła katolickiego. W przedstawianych nam postaciach Kościół wskazuje na wzory postępowania, a także wzywa tych, którzy przeszli przez życie przed nami i o których zbawieniu zaświadczył przez beatyfikację lub kanonizację, aby byli naszymi patronami i orędownikami przed tronem Boga.Nasze rozważania mają nam te postaci przybliżyć oraz wskazać problemy, jakie w oparciu o przytoczone przykłady wiążą się z naszym życiem. Przedstawiony tu zbiór rozważań powstał w ramach przygotowywania materiałów duszpasterskich. Nie charakteryzuje się jakimś planem. O niektórych świętych wiele nie mówi a innymi postaciami zajmuje się wielokrotnie, można jednak przypuszczać, że posłuży pomocą w drodze za pośrednictwem świętych do Boga.

"Hebrajski termin qabbala(h) oznacza tradycyjną naukę otrzymaną od przodków i pochodzi od qabel – otrzymywać.W Talmudzie termin ten zachowuje swoje pierwotne znaczenie, oznacza zatem tradycję i odnosi się do tekstów biblijnych bez żadnych konotacji mistycznych czy ezoterycznych. Teksty biblijne rozumie jako otrzymane od Boga i przekazywane przez kolejne pokolenia, nie dopatrując się w tych tekstach szczególnych treści mistycznych, czy tajemniczych, dostępnych jedynie dla wąskiej grupy wybranych.Od dwunastego wieku po Chrystusie znaczenie terminu kabała ulega jednak zmianie i nadaje się mu sens ezoteryczny, jest to przekaz zarezerwowany tylko dla wtajemniczonych, odnoszący się do mistyki, od której jest niedaleko do tego, co tajemnicze, zagadkowe i magiczne. Chociaż później termin ten zostanie rozciągnięty na wszystkie formy mistyki judaizmu, także wcześniejsze, znaczenie jego jednak nie przestanie graniczyć z dziedziną tajemnicy i magii, a przez to pośrednio z wróżbiarstwem. Są to peryferie mistyki, ale czasem łatwiej zobaczyć te peryferie, niż właściwy prąd umysłowy określany jako kabalistyka...Nasze spotkanie się z mistyką żydowską będzie wejściem jedynie do przedsionków jej wspaniałych ogrodów, zaledwie dotkniemy różnych aspektów zagadnienia bez ich dogłębnego przenikania. Nie będzie odpowiadało zastosowanemu w opowiadaniu określeniu popatrzył (hecic), które nie oznacza wykładu (tu zastosowano by termin derasza), ale kontemplację i doświadczenie mistyczne. Dlatego nie musimy obawiać się negatywnych skutków spotkania z żydowską mistyką, ale także nie dojdziemy do królewskich komnat, z których Rabbi Akiba w pokoju wyszedł ubogacony doświadczeniem Boga."

Hebrajski termin qabbala(h) oznacza tradycyjną naukę otrzymaną od przodków i pochodzi od qabel otrzymywać.W Talmudzie termin ten zachowuje swoje pierwotne znaczenie, oznacza zatem tradycję i odnosi się do tekstów biblijnych bez żadnych konotacji mistycznych czy ezoterycznych. Teksty biblijne rozumie jako otrzymane od Boga i przekazywane przez kolejne pokolenia, nie dopatrując się w tych tekstach szczególnych treści mistycznych, czy tajemniczych, dostępnych jedynie dla wąskiej grupy wybranych.Od dwunastego wieku po Chrystusie znaczenie terminu kabała ulega jednak zmianie i nadaje się mu sens ezoteryczny, jest to przekaz zarezerwowany tylko dla wtajemniczonych, odnoszący się do mistyki, od której jest niedaleko do tego, co tajemnicze, zagadkowe i magiczne. Chociaż później termin ten zostanie rozciągnięty na wszystkie formy mistyki judaizmu, także wcześniejsze, znaczenie jego jednak nie przestanie graniczyć z dziedziną tajemnicy i magii, a przez to pośrednio z wróżbiarstwem. Są to peryferie mistyki, ale czasem łatwiej zobaczyć te peryferie, niż właściwy prąd umysłowy określany jako kabalistyka...Nasze spotkanie się z mistyką żydowską będzie wejściem jedynie do przedsionków jej wspaniałych ogrodów, zaledwie dotkniemy różnych aspektów zagadnienia bez ich dogłębnego przenikania. Nie będzie odpowiadało zastosowanemu w opowiadaniu określeniu popatrzył (hecic), które nie oznacza wykładu (tu zastosowano by termin derasza), ale kontemplację i doświadczenie mistyczne. Dlatego nie musimy obawiać się negatywnych skutków spotkania z żydowską mistyką, ale także nie dojdziemy do królewskich komnat, z których Rabbi Akiba w pokoju wyszedł ubogacony doświadczeniem Boga.

Każde ludzkie działanie przebiega w czasie i uwarunkowane jest wieloma czynnikami. W każdym przypadku człowieka, który w przestrzeni publicznej dokonuje dzieł twórczych, jego życie, wspomniany czas i okoliczności mogą stanowić przedmiot zainteresowań tych, którzy się z daną działalnością spotykają. W szczególności autor licznych prac drukowanych, nauczyciel akademicki i pracownik naukowy w dziedzinach związanych z Biblią, jakim jest emerytowany profesor Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, ks. Tomasz Jelonek może stać się przedmiotem takiego zainteresowania. Profesor Albert Gorzkowski z Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego przygotował szereg pytań w odniesieniu do przebiegu studiów i działalności naukowej wspomnianego biblisty, które były podstawą przeprowadzonych rozmów, a następnie, wraz z odpowiedziami stały się treścią prezentowanej książki.

Od pierwszych wieków chrześcijaństwa wierni odczuwają potrzebę udania się do tej ziemi, po której wędrował Jezus, na której stanął Jego Krzyż i znajdował się Grób, z którego Chrystus powstał z martwych. Tam też rozpoczyna się droga Kościoła, który wyszedł z Wieczernika Zielonych Świąt i rozprzestrzenił się po całym świecie. Ta ziemia była już wcześniej Ziemią Obiecaną Izraela, do której przywędrował praojciec Narodu, Abraham, do której dążyli Izraelici wyzwoleni z niewoli egipskiej, powracali z Babilonii po edykcie perskiego króla Cyrusa, a znajdując się później w rozproszeniu po całym ówczesnym świecie, zwracali się ku niej w czasie modlitwy i marzyli, aby ją odwiedzić. To ziemia, na której rozegrało się bardzo wiele wydarzeń zbawczej historii Starego Testamentu, który przygotowywał przyjście Chrystusa.Nic więc dziwnego, że pragnienia chrześcijan zmierzają w stronę tej Ziemi, która znalazła się w środku tak zwanego Żyznego Półksiężyca pomiędzy Egiptem i Mezopotamią, ośrodkami starożytnej cywilizacji. Prezentowana pozycja poświęcona jest tak pojmowanemu pielgrzymowaniu do Ziemi Świętej. Na początku omawia ogólnie pielgrzymowanie do Ziemi Świętej w aspekcie historii zbawienia, a następnie podaje praktyczne wskazania tego, co w tym aspekcie jest najważniejsze i jak to może być realizowane we współczesnych uwarunkowaniach.Zasadnicza część książki jest właściwie przewodnikiem pielgrzymkowym po tej części interesującego terenu, który leży wzdłuż wybrzeża Morza Śródziemnego, przez które pielgrzymi najczęściej tu przybywają i stąd tytuł całości: U wrót Ziemi Świętej. Oczywiście książka prosi się o kontynuację, dotyczącą innych obszarów, na które prowadzą pielgrzymki do Ziemi Świętej.

(...). Od wczesnej młodości dużo pisałem dzięki czemu powstały materiały, związane z problematyką filozoficzną, specyficznie, a zwłaszcza polemicznie ujętą, które przeleżały w szufladzie kilkadziesiąt lat, tracąc w pewien sposób swoją aktualność, ale nigdy sposób myślenia o danej rzeczywistości, w której człowiek żyje. Oczywiście studenckie opracowania nigdy nie były właściwymi pracami naukowymi na odpowiednim poziomie ścisłości naukowej, jeżeli jednak po wielu latach decyduję się przekazać je do druku, to przede wszystkim jako świadectwo pewnego rodzaju myślenia i reagowania w sytuacji, która już przeminęła, a jednak kiedyś była aktualną rzeczywistością. Może warto zatem ją przypomnieć... Od Autora

niniejsza książka zawiera zapis przemówień autora w czasie Mszy świętych odprawianych w miesięcznice śmierci Czcigodnego Sługi Bożego Ojca Serafina Kaszuby, kapucyna, które przypadają w dniu dwudziestym miesiąca, w kościele Braci Mniejszych Kapucynów w Krakowie, których intencją jest uproszenie u Boga rychłej beatyfikacji kapłana zmarłego w opinii świętości. Modlimy się, aby ogłoszony błogosławionym, był naszym uznanym przez Kościół orędownikiem u Boga i przykładem realizacji słów św. Pawła, umieszczonych na jego grobowcu we Lwowie: "Stałem się wszystkim dla wszystkich:.

Prezentowana tu pozycja jest kolejną częścią homilii, wygłaszanych w Kaplicy Loretańskiej przy kościele Braci Mniejszych Kapucynów w Krakowie. Obejmuje ona okres od 5 sierpnia 2012 do 20 stycznia 2013 roku. Zapis homilii może stanowić materiał do różnych rozważań, zarówno związanych z kalendarzem liturgicznym, jak i od niego niezależnych. Poszczególne wypowiedzi nawiązują do czytań liturgicznych, ale bardzo często poruszają tematykę o wiele szerszą i dlatego mogą być pomocne nie tylko w ścisłym okresie kościelnego kalendarza, z którym są związane. Umieszczone tu rozważania nie wymagają znajomości poprzednich tomów, które już ukazały się poprzednio i mogą służyć zupełnie niezależnie od tomów następnych. Istnieje jednak ciągłość czasowa całego dorobku.

Prezentowana tu pozycja jest kolejną częścią homilii, wygłaszanych w Kaplicy Loretańskiej przy kościele Braci Mniejszych Kapucynów w Krakowie. Obejmuje ona okres od 2 sierpnia 2015 do 21 lutego 2016 roku. Zapis homilii może stanowić materiał do różnych rozważań, zarówno związanych z kalendarzem liturgicznym, jak i od niego niezależnych. Poszczególne wypowiedzi nawiązują do czytań liturgicznych, ale bardzo często poruszają tematykę o wiele szerszą i dlatego mogą być pomocne nie tylko w ścisłym okresie kościelnego kalendarza, z którym są związane. Umieszczone tu rozważania nie wymagają znajomości poprzednich tomów, które już ukazały się poprzednio i mogą służyć zupełnie niezależnie od tomów następnych. Istnieje jednak ciągłość czasowa całego dorobku.

Prezentowana tu pozycja jest kolejną częścią homilii, wygłaszanych w Kaplicy Loretańskiej przy kościele Braci Mniejszych Kapucynów w Krakowie. Obejmuje ona okres od 8 lutego do 26 lipca 2015 roku. Zapis homilii może stanowić materiał do różnych rozważań, zarówno związanych z kalendarzem liturgicznym, jak i od niego niezależnych. Poszczególne wypowiedzi nawiązują do czytań liturgicznych, ale bardzo często poruszają tematykę o wiele szerszą i dlatego mogą być pomocne nie tylko w ścisłym okresie kościelnego kalendarza, z którym są związane. Umieszczone tu rozważania nie wymagają znajomości poprzednich tomów, które już ukazały się poprzednio i mogą służyć zupełnie niezależnie od tomów następnych. Istnieje jednak ciągłość czasowa całego dorobku.