OPOWIEŚĆ O KOBIECIE (nie zawsze) SUKCESU Izabela Sowa – jak zawsze inteligentnie i ironicznie – trafia w czuły punkt. Opisując tu i teraz, pokazuje nasze nadzieje, kompromisy i… życie na kredyt. Monique jest niczym ideał z kolorowych czasopism, które czytała jako nastolatka: jest wykształcona, pracuje jako osobista stylistka i występuje w telewizji. W rzeczywistości – jak niemal każdy – boi się, że zabraknie jej na ratę za mieszkanie, a kariera w show-businessie to dla niej tak naprawdę bieganie z wieszakiem za pozbawionymi gustu żonami biznesmenów. Traf chce, że wyjeżdża ze skąpanej w złudzeniach Warszawy do otulonego smogiem Krakowa. Korzystając z okazji, postanawia odwiedzić wuja Augusta, któremu zawdzięcza wykształcenie w Paryżu – i znacznie więcej. Czy i tym razem spotkanie z nim zmieni coś w jej życiu? Powieść o nas samych – potrafiących żyć tylko TYMCZASEM. Może dlatego, że kiedyś obiecano nam niemal wszystko, a pozostawiono z kredytem do spłacenia?

Chcesz mieć coś na całe życie - zrób sobie tatuaż, bo z miłością różnie bywa. Dorotka rozczarowała wszystkich - zamiast skończyć ASP, zajęła się robieniem tatuaży, zamiast realizować gotowy scenariusz, zdecydowała się napisać swój własny - wyjechała. Teraz wraca: do kraju, do rodziców, do siebie. I choć nadal nie pasuje do wyobrażeń swoich bliskich, nie chce się już buntować i walczyć. Bo jeśli miłość i przyjaźń kiedyś się kończą, to czy dla kilku chwil szczęścia warto ryzykować? ,,Powrót"" Izabeli Sowy to opowieść o młodej kobiecie, której wydaje się, że dawno opuściła szkołę złudzeń, bo stanęła oko w oko z tym, przed czym ucieka pokolenie trzydziestolatków - z dorosłością. Okazuje się jednak, że życie potrafi zaskoczyć bardziej niż magia krainy Oz. Czy Dorotka okaże się na tyle silna, by na przekór wszystkim pozostać na swojej drodze?

Dionizy Fiotroń wiedzie uporządkowane i wygodne życie - do momentu, gdy nieoczekiwanie zaczyna podejrzewać żonę o romans. Stłuczona ulubiona filiżanka, bez uzgodnienia postawiona w pokoju ścianka działowa i inne z pozoru nieistotne zdarzenia układają mu się w niepokojącą całość. Nie mając konkretnych dowodów w ręku, za to niezmąconą pewność, że coś się zmieniło, decyduje się na prywatne śledztwo. Powieść czyta Maria Seweryn.