Od Kanta wychodzi ruch idealizmu niemieckiego, będący punktem szczytowym nowożytnej filozofii, jeśli chodzi o spekulatywność i systematyczność myślenia. Idealizm oznacza - mówiąc krótko i w sposób uproszczony - że rzeczywistość jest wydarzeniem duchowym, byt realny „znosi" w idealnym. Ten ruch myślowy, reprezentowany przede wszystkim przez Fichtego, Schel-linga i Hegla, staje się możliwy tylko dzięki Kantowi. Dokonuje on transcendentalnego zwrotu od obiektywnego poznania do subiektywnych warunków jego możliwości. Kant porusza jednak przez to problemy, których nie może już rozwiązać. Myślenie jego kieruje się zasadą, że wszelkie poznanie jest syntezą różnorodności. Wielość zakłada jedność. Ani wielość jako taka ani jej jednoczenie nie byłoby możliwe ani pojmowalne bez uprzedniej jedności. Pomimo tej zasady jedności powstają u Kanta przeciwieństwa, które nie dochodzą do jedności. Te właśnie nieprzezwyciężone przeciwieństwa są podejmowane w późniejszym myśleniu i prowadzą do dalszego rozwoju. Są to przede wszystkim problemy: naocz-ności i myślenia, teoretycznego i praktycznego rozumu, podmiotu i przedmiotu.

(...) Pytanie o Boga od starożytności należy do wielkich obszarów systemowo ujmowanej tematyki filozoficznej. Bynajmniej nie wprowadza w nią jakiejś problematyki, która by była filozofii obca. Przeciwnie: dopiero w zetknięciu z przekazem religijnym i jego teologią filozofia zyskuje pełny wymiar i właściwy radykalizm stawianych przez siebie pytań. W takim samoukształtowaniu tworzy z kolei normy argumentacji, od których teologia nie może się po prostu uchylić, jeśli ma brać serio logos. W ten sposób filozofia stawia teologii wyzwania. Wzajemne oddziaływanie obydwu nie jest wolne od napięć ani załamań. W całości okazuje się jednak dla obu korzystne, czego dowodem ich rozwój w kulturze Zachodu. Ponieważ ten wzajemny pozytywny wpływ wydaje się popadać w zapomnienie, warto sobie zdać z niego sprawę na nowo, uczynić go znów żywym. Niniejsza książka, napisana nie tylko z myślą o filozofach, którym prezentuje tematykę Boga jako wartościową i prawdziwie filozoficzną, lecz i o teologach, zainteresowanych ważnymi także w filozofii aspektami ich dyscypliny naukowej, próbuje do tego zachęcić. (ze Wstępu autora)