Książka o najbardziej ekscytujących przeżyciach, jakie zdarzyły się człowiekowi Robert A. Monroe – spokojny biznesmen z Wirginii – zaczął doświadczać tajemniczych stanów, które całkowicie zmieniły jego życie. Gdy po raz pierwszy zobaczył swoje ciało leżące w łóżku, myślał, że postradał zmysły. Ponieważ dziwne stany powtarzały się, postanowił poszukać naukowców, którzy wyjaśniliby, co się z nim dzieje. Podczas odmiennych stanów świadomości opuszczał swoje ciało fizyczne i wędrował przez świat astralny. Tam spotykał byty, których istnienie prawie każdy nas podejrzewa. Tam też dowiedział się, co się dzieje, gdy człowiek umiera i jak wygląda życie po śmierci. Najsłynniejsza książka nurtu literatury parapsychologicznej Kim jestem? Jaki jest cel i sens życia na Ziemi? Jak mogę wykorzystać możliwości swojego umysłu? To nieustanne pytania ludzi poszukujących odpowiedzi na temat swojej kosmicznej tożsamości. Relacje uczestników naszych warsztatów potwierdzają, jak bardzo im w tym pomogła lektura książek Roberta A. Monroe. Po niej zmienisz swoje nastawienie do otaczającej Cię rzeczywistości. Pozycja obowiązkowa dla wszystkich, którzy podążają ścieżką rozwoju osobistego lub zamierzają na nią wkroczyć. Fascynująca lektura! Profesjonalni Członkowie The Monroe Institute Grażyna Byczukowa i Paweł Byczuk Centrum Informacji Hemi-Sync w Polsce

Najdalsza podróż - Robert Monroe Poznaj opowieść o ty, jak to jest opuścić swoje ciało i odbywać dalekie podróże. Robert Monroe w książce „Najdalsza podróż” kontynuuje swoje rozważania na temat OOBE (skrót z ang. Out Of Body Experience), tj. doświadczeń duszy opuszczającej ciało. Jest to opowieść o tym, co racjonalnie niepewne okazuje się bliska każdemu, kto kiedykolwiek mierzył się z nieznanym. Robert Monroe Autor jest jednym z najpopularniejszych pisarzy zajmujących się parapsychologią. Wcześniej był biznesmenem i muzykiem, aż do momentu gdy jego dusza odbyła tajemniczą podróż poza ciało. Jego doświadczenia i badania nad podróżami poza ciało, przyczyniły się do powstania Instytutu Monroe’a, gdzie bada się doświadczenia eksterioryzacji, czyli stanu, kiedy świadomość opuszcza ciało. Książka „Najdalsza podróż” jest trzecią z serii o podróżach duszy poza ciałem (nazywanych podróżami astralnymi). Wcześniej na polskim rynku nakładem wydawnictwa Galaktyka ukazały się: „Podróże poza ciałem” i „Dalekie podróże”. Podróże poza ciało Książka Monroe’a to bardzo osobista relacja, uzupełniona o doświadczenia w podróżach astralnych innych osób. Autor uczy czytelników jak wygrać ze strachem, a każdą obawę przekuć w ciekawość tego, co nowe. Przesłanie z niej płynące to: dopóki żyjemy nie zrozumiemy geniuszu stworzenia.

Historia człowieka, który nauczył się świadomie opuszczać własne ciało.Dalekie podróże to druga po Podróżach poza ciałem, najsłynniejsza książka nurtu literatury parapsychologicznej. Robert A. Monroe odkrywa przed czytelnikiem tajemnice swych podróży astralnych i opowiada o tym, jak wygląda życie w innych rzeczywistościach. Dowiadujemy się, że śmierć nie będzie końcem naszej drogi, lecz dopiero ona postawi przed nami prawdziwe możliwości. Dalekie podróże zabierają nas zabierają nas w wyprawę po czasie i przestrzeni, podczas której możemy przyjrzeć się naszej planecie starszej o kilkaset lat.

Podróże poza ciałem - Robert A. Monroe Chciałbyś wiedzieć co się dzieje z duszą po śmierci człowieka, jak funkcjonuje i gdzie się może znaleźć? Wiele osób odbyło już takie podróże poza swoje ciało, a ich relacje są niewiarygodne. Jednym z nim był Robert A. Monroe, którego dusza wędrowała po całym wszechświecie. Wszystko opisał w książce „Podróże poza ciałem”. Robert A. Monroe Monroe był parapsychologiem, autorem słynnej trylogii na temat doznań poza ciałem (tzw. OOBE), która jest zaliczana do najważniejszych utworów tego gatunku. Pierwsze doświadczenia OOBE w 1958 roku zmieniły całe jego życie i postrzegania świata. Efektem tych przeżyć jest nie tylko praca literacka, ale także powstanie Instytutu Monroe’a, zajmującego się badaniami zjawisk paranormalnych. Jego najpopularniejsze książki to: „Podróże poza ciałem”, „Dalekie podróże”, „Najdalsza podróż” . Podróże poza ciałem Książka „Podróże poza ciałem” to zapis wielu podróży poza swoje ciało (zwane także podróżami astralnymi lub OOBE) autora. Prowadził on życie spokojnego biznesmena, do czasu tajemniczych stanów świadomości. Zobaczył m.in. swoje ciało leżące w łóżku, podczas gdy on był tuż obok. Jak twierdzi Monroe, odbył mnóstwo takich podróży astralnych po całym wszechświecie. Co tam go spotkało, jak wygląda życie po śmierci oraz ludzka dusza, dowiesz się z jego książki Fragment książki - 5 listopada 1958 roku – popołudnie Wibracje przyszły szybko i łatwo. Nie były wcale nieprzyjemne. Kiedy stawały się silne, próbowałam unieść się z ciała, ale bez rezultatu. Po każdej próbie okazywało się, że wciąż jestem w tym samym miejscu. Potem przypominała mi się sztuczka z rotacją, która wygląda tak samo, jak przekręcanie się w łóżku z boku na bok. Zacząłem więc obracać się i stwierdziłem, że moje ciało nie obraca się już raem ze mną. Poruszałem się powoli i po chwili znajdowałem się już „twarzą w dół”, czyli dokładnie odwrotnie do pozycji mojego fizycznego ciała. W chwili, kiedy przekręciłem się o pełne 180 (poza fazą, odwrotna polaryzacja?), ukazał się dziura. Jest to jedyny sposób na opisanie tego „czegoś”. Moje zmysły odbierały to jako dziurę w ścianie grubej na około 60 cm, która we wszystkich kierunkach rozciąga się na nieskończoność (w płaszczyźnie pionowej). Zarys dziury był dokładnie taki, jak kształt mojego fizycznego ciała. Dotknąłem ściany. Była gładka i twarda. Brzegi dziury były stosunkowo ostre (wszystkich tych dotknięć dokonałem niefizycznymi dłońmi). Gdy patrzyło się przez dziurę, nie było widać nić poza ciemnością. Nie była to ciemność pokoju, lecz odczucie nieskończonego dystansu i przestrzeni, jakbym wyglądał oknem w niewyobrażalną dal. Czułem, że gdyby mój wzrok był wystarczająco dobry, to prawdopodobnie zobaczyłbym pobliskie gwiazdy i planety. Moje zmysły odbierały głębię, daleki kosmos poza Układem Słonecznym, nieprawdopodobne odległości. Pochwyciłem krawędzie dziury i ostrożnie wetknąłem weń głowę. Nic poza ciemnością. Żadnych istot, nic materialnego. Wycofałem się pospiesznie , czując kompletną obcość. Ponownie okręciłem się o 180 stopni, poczułem, że wtapiam się w ciało fizyczne i usiadłem. Na zewnątrz wciąż był jasny dzień, zupełnie jakbym opuścił ciało zaledwie na kilka minut. Upłynęła jednak godzina i pięć minut! .