Przeznaczenie dusz 1 - Michael Newton
Książka autora bestsellera Wędrówka dusz. Przeznaczenie dusz zawiera relacje z podróży między wcieleniami. Książkę wydało Tu i Teraz.
Dr Michael Newton
Jest doradcą personalnym i hipnoterapeutą. Autor książek o życiu po śmierci: Wędrówka dusz, Życie między wcieleniami, Przeznaczenie dusz.
Życie po innej stronie
Dzięki relacjom 70 pacjentów dr. Newtona możemy bliżej poznać życie pomiędzy wcieleniami. W swoich opowieściach mówią o miejscach, w których przebywa dusza po śmierci ciała, wyjaśniają czemu dusze nam pomagają i jak się z nami kontaktują, opowiadają o przewodnikach duchowych i związkach pomiędzy duszami oraz o podróżowaniu dusz. Książka Newtona to fascynujący zapis rozmów z wędrującymi przez nasz świat duszami.
Fragment książki – Świat dusz
W momencie śmierci dusza opuszcza ciało, w którym przebywała. Jeżeli jest starsza i ma doświadczenie z wielu poprzednich wcieleń, orientuje się natychmiast, że zyskała wolność i powraca do domu. Jednak większość dusz, z którymi miałem do czynienia, spotykała się z przewodnikami tuż poza ziemskim planem astralnym. Młoda dusza, czyli inaczej dziecko, które wcześnie zmarło, może być nieco zdezorientowana, dopóki nie pojawi się ktoś, kto się nią zajmie. Są dusze, które przez pewien czas pragną pozostać na miejscu swojej śmierci. Większość woli odejść natychmiast. W świecie dusz czas nie ma znaczenia. Istoty bezcielesne, które wolą pocieszyć rozpaczających bliskich lub też z jakiś innych powodów pragną pozostać jeszcze przez chwilę w pobliżu miejsca swojej śmierci, nie mają poczucia utraty czasu. Staje się to po prostu przeciwieństwem czasu linearnego.
Oddalając się od Ziemi, dusza postrzegają wokół siebie coraz jaśniejsze światło. Niektóre mogą na mgnienie oka ujrzeć szarawą ciemność i odczuć przemieszczanie się przez tunel lub przekraczanie bramy. Różnica między tymi dwoma zjawiskami zależy od tempa poruszania się duszy, co z kolej ma związek z jej doświadczeniem. Dusza może odnosić wrażenie, iż przewodnik ciągnie ją łagodnie lub mocno, zależnie od jej dojrzałości i zdolności do nagłej przemiany. Na wczesnych etapach odchodzenia wszystkie dusze napotykają wokół siebie jakby „obłoki waty”, lecz wkrótce wszystko się przejaśnia i dusze mogą widzieć na wielkie odległości. W tym właśnie momencie przeciętna dusza dostrzega zbliżenie się przypominając ducha formy energii. Postacią tą może być kochająca na bratnia dusza (jedna bądź kilka), lecz częściej jest to nasz przewodnik. W sytuacji, kiedy spotyka nas małżonek lub przyjaciel, który odszedł przed nami, nasz przewodnik także znajduje się w pobliżu, by nadzorować proces przejścia. W ciągu wielu lat moich badań nigdy nie zetknąłem się z pacjentem, którego spotkałaby jakaś znacząca postać religijna w rodzaju Jezusa czy Buddy. Jednakże przypisani nam osobiście przewodnicy uosabiają esencję nauk wielkich nauczycieli religii na Ziemi.