Bóg jest moim ja. Nie znam siebie inaczej, jak tylko w Nim św. Katarzyna z Genui Czym jest medytacja chrześcijańska i dlaczego warto ją praktykować? To przede wszystkim nauka odrywania uwagi od siebie, od setek rozpraszających nas myśli, i kierowania jej na Boga. To także nauka zatrzymywania się, bycia tu i teraz. To wreszcie nauka wchodzenia w ciszę, w której można usłyszeć głos Ducha. Książka Johna Maina, jednego z najważniejszych współczesnych popularyzatorów tej starożytnej formy modlitwy, jest niezastąpioną pomocą zarówno dla tych, którzy pragną wejść na ścieżkę medytacji, jak i tych, którzy już nią kroczą. Aby zacząć medytować, nie potrzeba niczego więcej jak tylko silnego pragnienia, by zacząć. Rozpocząć odkrywanie naszych korzeni, naszych możliwości. Rozpocząć powrót do naszego źródła. A naszym źródłem jest Bóg.

John Main był jednym z największych mistrzów duchowych i współczesnych myślicieli chrześcijańskich, których nauczanie rozszerza się po całym świecie do dnia dzisiejszego. Ta książka korzysta z jego najlepszych dzieł, w celu zaprezentowania sedna jego nauczania, w sposób, który otworzy przed czytelnikiem nowe możliwości. Istotą jego misji jest uświadomienie współczesnemu człowiekowi obecności ducha w nim samym. Kiedyś powiedział: "Wraz z osłabieniem religijności naszego społeczeństwa wzrasta jego zapotrzebowanie na to, co prawdziwie duchowe". Wielkim osiągnięciem jego twórczości jest wyjście naprzeciw tej potrzebie. „Radość trwania” jest książką do wielokrotnego czytania, taką, którą warto mieć pod ręką, nie czyniąc z niej sposobu na ucieczkę od wymogów współczesnego życia, ale traktując jako źródło wiedzy o tym, jak radzić sobie z tymi wyzwaniami z chrześcijańską nadzieją. „Miej świadomość płynącą z własnego serca, z własnego doświadczenia, że zostałeś stworzony do nieskończonego rozwoju ducha. Każdy akt wiary jest krokiem do nieskończonego rozprzestrzeniania się Boga".

Książka Cisza i trwanie jest zapisem – czy też należałoby raczej powiedzieć podaniem w pigułkach – nauki o medytacji o. Maina. Samo sformułowanie „nauka o medytacji” nie jest jednak tutaj zbyt trafne. Ojciec Main prowadzi nas do „trwania” w praktyce medytacji. Stale przy tym podkreśla, że ważniejsze jest regularne praktykowanie, niż rozprawianie o medytacji. Nie rozważa medytacji w kontekście nauki w zakresie duchowości, czy psychologii, nie tworzy teorii czy systemu, ale zaprasza do uczestnictwa dając konkretne wskazówki. Dzieli się rozmaitymi refleksjami i spostrzeżeniami oraz podprowadza. Niniejsza książka to nic innego jak antologia takich podprowadzeń, najczęściej przyjmujących formę aforyzmów o medytacji. Zostały one zebrane z rozmaitych nauk Johna Maina, a pomyślane jako praktyczne i systematyczne wskazówki dla tych, którzy chcą i próbują podążać tą ścieżką duchowego wzrostu. Książkę tę można czytać, a właściwie czytywać od dowolnego miejsca. Ma układ tygodniowego kalendarza, co można rozumieć jako pomoc w systematycznej lekturze. Czytelnik nieco zaznajomiony z duchowością benedyktyńską oczekiwałby być może związku wybranych tekstów z kalendarzem liturgicznym. Takiego związku jednak nie ma. Medytacja jest zawsze i wszędzie. Jest przestrzenią do nasycenia – także treścią liturgiczną. I tak się faktycznie dzieje. Jak wynika z doświadczenia wspólnot medytujących metodą o. Maina, zarówno słuchanie nagrań jego nauk, jak i ich lektura stają się inspiracją do sięgnięcia, czy to do Pisma Świętego, czy też do innych lektur duchowych np. w ramach lectio divina.