Oferta wyprzedażowa: prezentowane egzemplarze są z uszkodzeniami mogą to być porysowane lub troszkę uszkodzone okładki, zagięcia, zżółknięciami, zbite narożniki itp.  Wiedziała już wszystko. Tulił się do niej potwór w ludzkiej skórze. Nie mógł wiedzieć, czym jest serce, bo sam go nie miał. Kochał tylko siebie. Żyjąca skromnie, ale szczęśliwa rodzina Ziembiaków przeżywa nieoczekiwany dramat: osiemnastoletnia córka Karolina – wzorowa uczennica, absolwentka renomowanego liceum – zamiast dokonać wyboru kierunku studiów, oznajmia, że przerywa swoją edukację. Jednocześnie związuje się z podstarzałym lokalnym biznesmenem i przysparza matce kolejnych siwych włosów, pokazując się z nim w miejscach publicznych. Niezłomna i głęboko wierząca matka zaczyna szukać pomocy. Rodzina zaczyna rozpadać się i choć jej członkowie są tym faktem przerażeni, nie mogą zrobić nic, co mogłoby ten proces powstrzymać. Agata Marzec dała się poznać szerokiemu gronu czytelników jako poetka i pisarka. Jej kolejna prozatorska książka przynosi ogrom uczuciowych i intelektualnych wzruszeń i zawirowań – to mocno zarysowana fabularnie przygoda życia i śmierci, miłości i nienawiści, pragnienia i odepchnięcia, siły i słabości, wiary i jej utraty, poświęcenia i zdrady, błądzenia i odnajdywania, prawdy i kłamstwa, pewników i złudzeń... Ze zdziwienia rodzi się filozofia, a z ciekawości i wrażliwości literatura. Bo tym właśnie jest literacka ekspresja pani Marzec – zadawaniem pytań podstawowych odnośnie do naszej egzystencji, granic poznania, pragnień, marzeń, woli rozumienia siebie, innych i świata. Z szukania odpowiedzi na najważniejsze pytania, bez których nasze życie nie potrafi nabrać sensu, rodzą się historie bohaterów „Ceny złudzeń”. Złudzenie jednak nie jest jednorazową przygodą naszego życia – to, co stanowi jego osnowę jest tym właśnie – nieustannym odkrywaniem, że to, co bierzemy za pewnik, to, co wydaje się dawać oparcie w niepewnym losie – w ciągu minuty może okazać się czymś całkowicie odwrotnym, innym, nieprzewidzianym. Cóż jest ceną złudzeń, czym płacimy za nieustannie ponawiany trud niepewnego poznania? To, oczywiście – nasze życie. Życie niepojęte, niezrozumiałe, dla którego wciąż poszukujemy uzasadnień, by bez końca odkrywać, że uzasadnienia mogą być jedynie chwilowe. Czy to znaczy, że są fałszywe? Nie, są odpowiednie tylko na daną chwilę, w danym czasie i przestrzeni. Bohaterka, Karolina, zdolna, utalentowana maturzystka, poznając tajniki wiedzy przyrodniczej, musi odpowiedzieć na pytania natury psychologicznej i metafizycznej. Narracja toczy się dwiema ścieżkami – na odtworzone, choć niepojęte życie Alberta Einsteina i jego kalekiej fizycznie, choć równej geniuszem i bez granic mu oddanej żony, Milevy Marić, nakładają się losy współczesnych protagonistów. W nieskończoności czasu, w nieskończonym kosmosie wytworzy się mikroświat ściśle splecionych ze sobą losów, pragnień, zdarzeń i uczuć. Bazą będzie dla Karoliny Einstein, z jego fizyką relatywną, fizyką niemożliwego. Wiedza fizyczna splecie się z wiedzą dotyczącą duszy, ale wszystko, co Karolina zrozumie, będzie musiała odrzucić, tak jak wiedzę swojego mistrza i jego wiernej służki, jak prawa, wedle których ustalali oni i jej rodzina porządki swojego losu. Koleje życia, lęki i pragnienia, miłość, oddanie i poświęcenie nie omijają nikogo z tych, których powołano do istnienia na kartach książki. Splot egzystencjalnych zagadek i metafizycznej tajemnicy jest oczywistością dla każdej myślącej i czującej istoty. Agata Marzec opowiada o tym z właściwą sobie maestrią języka, z głęboką erudycją, wysoką kulturą, pisarską swobodą i polonistyczną elokwencją. dr hab. Bernadetta Żynis, prof. AP

Lidia - dojrzała kobieta, która poświęciła życie prywatne dla pracy w korporacji, zostaje wyrzucona za malwersacje finansowe swojej zastępczyni.Olgierd student, który po traumatycznym romansie sprzedaje się na Dworcu Głównym we Wrocławiu, traci kontrolę nad swoim życiem.Przypadkowe spotkanie tych dwojga nie wywoła trzęsienia ziemi, ale na zawsze odmieni ich los.Dwa odmienne światy i dwie poranione dusze, których drogi pozornie nie miały prawa się przeciąć.W swojej najnowszej powieści Agata Suchocka przekonuje nas, że jest to jednak możliwe. I robi to bardzo sugestywnie.Lucyna Olejniczak, autorka m.in. Kobiet z ulicy Grodzkiej, Księżniczki, Wypadku na ulicy Starowiślnej

Wiedziała już wszystko. Tulił się do niej potwór w ludzkiej skórze. Nie mógł wiedzieć, czym jest serce, bo sam go nie miał. Kochał tylko siebie. Żyjąca skromnie, ale szczęśliwa rodzina Ziembiaków przeżywa nieoczekiwany dramat: osiemnastoletnia córka Karolina – wzorowa uczennica, absolwentka renomowanego liceum – zamiast dokonać wyboru kierunku studiów, oznajmia, że przerywa swoją edukację. Jednocześnie związuje się z podstarzałym lokalnym biznesmenem i przysparza matce kolejnych siwych włosów, pokazując się z nim w miejscach publicznych. Niezłomna i głęboko wierząca matka zaczyna szukać pomocy. Rodzina zaczyna rozpadać się i choć jej członkowie są tym faktem przerażeni, nie mogą zrobić nic, co mogłoby ten proces powstrzymać. Agata Marzec dała się poznać szerokiemu gronu czytelników jako poetka i pisarka. Jej kolejna prozatorska książka przynosi ogrom uczuciowych i intelektualnych wzruszeń i zawirowań – to mocno zarysowana fabularnie przygoda życia i śmierci, miłości i nienawiści, pragnienia i odepchnięcia, siły i słabości, wiary i jej utraty, poświęcenia i zdrady, błądzenia i odnajdywania, prawdy i kłamstwa, pewników i złudzeń... Ze zdziwienia rodzi się filozofia, a z ciekawości i wrażliwości literatura. Bo tym właśnie jest literacka ekspresja pani Marzec – zadawaniem pytań podstawowych odnośnie do naszej egzystencji, granic poznania, pragnień, marzeń, woli rozumienia siebie, innych i świata. Z szukania odpowiedzi na najważniejsze pytania, bez których nasze życie nie potrafi nabrać sensu, rodzą się historie bohaterów „Ceny złudzeń”. Złudzenie jednak nie jest jednorazową przygodą naszego życia – to, co stanowi jego osnowę jest tym właśnie – nieustannym odkrywaniem, że to, co bierzemy za pewnik, to, co wydaje się dawać oparcie w niepewnym losie – w ciągu minuty może okazać się czymś całkowicie odwrotnym, innym, nieprzewidzianym. Cóż jest ceną złudzeń, czym płacimy za nieustannie ponawiany trud niepewnego poznania? To, oczywiście – nasze życie. Życie niepojęte, niezrozumiałe, dla którego wciąż poszukujemy uzasadnień, by bez końca odkrywać, że uzasadnienia mogą być jedynie chwilowe. Czy to znaczy, że są fałszywe? Nie, są odpowiednie tylko na daną chwilę, w danym czasie i przestrzeni. Bohaterka, Karolina, zdolna, utalentowana maturzystka, poznając tajniki wiedzy przyrodniczej, musi odpowiedzieć na pytania natury psychologicznej i metafizycznej. Narracja toczy się dwiema ścieżkami – na odtworzone, choć niepojęte życie Alberta Einsteina i jego kalekiej fizycznie, choć równej geniuszem i bez granic mu oddanej żony, Milevy Marić, nakładają się losy współczesnych protagonistów. W nieskończoności czasu, w nieskończonym kosmosie wytworzy się mikroświat ściśle splecionych ze sobą losów, pragnień, zdarzeń i uczuć. Bazą będzie dla Karoliny Einstein, z jego fizyką relatywną, fizyką niemożliwego. Wiedza fizyczna splecie się z wiedzą dotyczącą duszy, ale wszystko, co Karolina zrozumie, będzie musiała odrzucić, tak jak wiedzę swojego mistrza i jego wiernej służki, jak prawa, wedle których ustalali oni i jej rodzina porządki swojego losu. Koleje życia, lęki i pragnienia, miłość, oddanie i poświęcenie nie omijają nikogo z tych, których powołano do istnienia na kartach książki. Splot egzystencjalnych zagadek i metafizycznej tajemnicy jest oczywistością dla każdej myślącej i czującej istoty. Agata Marzec opowiada o tym z właściwą sobie maestrią języka, z głęboką erudycją, wysoką kulturą, pisarską swobodą i polonistyczną elokwencją. dr hab. Bernadetta Żynis, prof. AP

Może i moja historia miłosna nie jest zbyt szczęśliwa, ale przynajmniej jest moja. Jestem pewna, że ciekawszej dawno nie słyszeliście. Aleksandra nie miała łatwego życia. Brak perspektyw, dzieciństwo spędzone tylko z matką, nieznany ojciec – to tylko kilka z trudności, z którymi przyszło jej się zmierzyć. Pewnego dnia jej los nagle się odmienia: dostaje propozycję pracy w znanym wydawnictwie książkowym. Okazuje się jednak, że praca na etacie nie pozwoli jej na opłacenie wszystkich rachunków, więc dziewczyna musi zacząć dorabiać w inny sposób. Z pomocą przychodzi jej przyjaciółka. Pytanie tylko: czy pomoc Emilii naprawdę zmieni jej życie na lepsze, czy raczej doprowadzi do katastrofy? Emocje, wstrzymany oddech i historia trafiającą prosto w serce. Jeśli macie odwagę zmierzyć się z opowieścią, która pozostawi was bez tchu i pokruszy serce, to tytuł dla was. Polecam! Marta Daft, Martawsrodksiazek.pl

Wszystko dzieje się po coś i z jakiegoś powodu. Historia o wybaczaniu, o różnych obliczach miłości, o dojrzewaniu do rodzicielstwa, o dorastaniu tych, którzy byli przekonani, że już dawno są dorośli. Ewa po wielu latach wraca do miejsca, w którym się wychowała, małej wsi gdzieś na końcu świata. Przywozi ze sobą wszystkie swoje dorosłe lęki, nietrafione wybory i złe decyzje. Ma nadzieję, że powrót pomoże jej uporządkować życie, które w ostatnich latach wymknęło się spod kontroli. Jednak na miejscu zastaje coś, czego zupełnie się nie spodziewała… Odżywają wspomnienia, budzą się upiory przeszłości, a ona ma coraz mniej nadziei, że to wszystko dobrze się skończy. W dodatku na horyzoncie pojawia się nieoczekiwana i niechciana miłość… Dobre tiramisu musi mieć w sobie mocną, gorzką czekoladę, tylko wtedy można poczuć słodycz pozostałych składników. Historia Ewy jest jak pyszne tiramisu! Polecam! (jest akcept po skróceniu) Joanna Onysk "To książka o tym, że rodzicielstwo to trudna praca każdego dnia i nocy. To opowieść o dawno skrywanych sekretach, które niczym duchy przeszłości, prędzej czy później dadzą o sobie znać. To wreszcie historia o tym, że nigdy nie jest za późno, aby powiedzieć PRZEPRASZAM i KOCHAM CIĘ." Magdalena Goc – Natonek

Wyspa z mgły i kamienia to przepiękna opowieść o tym, że w każdym momencie życia można uwierzyć w siebie i odmienić los, przeżywając w dodatku niezwykłą przygodę. Julia dzięki swej determinacji trafi na Kretę, gdzie rozpocznie zupełnie inne życie. Przez całe lata bała się, że nie da rady wykonać zadań, które sama na siebie nałożyła. Starała się być dla swoich córek jednocześnie matką i ojcem. Każdego ranka myślała jedynie o tym, żeby nikt nie umarł na jej dyżurze. I jeszcze, żeby dziewczynki były szczęśliwe. To wypełniało po brzegi dni i noce. Kiedy dzieci dorosły, uświadomiła sobie, że w powtarzalnej, banalnej codzienności zgubiła coś bardzo ważnego - samą siebie. Że zapomniała o marzeniach. I postanowiła o nie walczyć. Przeniosła się na cichą kreteńską wieś, aby żyć, robiąc to wszystko, na co nigdy nie miała czasu. Nie podejrzewała, że cisza może oznaczać nadejście burzy i że zaczyna się dla niej życie pełne emocji i niebezpieczeństw. Prawdziwe życie, które ani przez chwilę nie wywoła u niej lęku.