Adaptacja do rodzicielstwa zakłada złożoność doświadczeń i wymaga dojrzałości – podobnie jak empatia. Oba te zagadnienia budzą w ostatnich latach szczególne zainteresowanie. Prezentowane badania ukazują specyfikę i znaczenie wymiarów empatii dla jakości stawania się rodzicami w kontekście obrazu siebie oraz doświadczeń pochodzących z rodziny pierwotnej. Formułowane wnioski dotyczą funkcjonowania par i zwracają uwagę na skłonności obojga partnerów do empatii. Książka jest adresowana do osób zainteresowanych problematyką rodziny i rodzicielstwa, w tym do specjalistów pracujących z przyszłymi rodzicami przygotowującymi się na narodziny dziecka, jak również interesujących się zagadnieniem empatii. Pracę przeczytałem z zainteresowaniem, poszerzając w sposób istotny swoją wiedzę na temat empatyzującego rodzicielstwa. Rekomendując książkę do druku jako dzieło kompletne, z całym przekonaniem stwierdzam, że znajdzie ona czytelników zarówno wśród nielicznych w Polsce badaczy tego problemu, jak i praktyków oraz studentów, nie tylko psychologii, lecz także innych nauk społecznych. z recenzji prof. dr. hab. Janusza Trempały Empatia w badaniach psychologicznych jest uwzględniana rzadko,co sprawia, że analizy przedstawione w recenzowanej pracy nabierają istotnego znaczenia. Ze względu na rozważaną w badaniach grupę, którą stanowią rodzice oczekujący narodzin dziecka i wychowujący niemowlę – ich wyniki, obok wartości teoretycznej, mogą mieć także walor aplikacyjny. W szczególności mogą zostać wykorzystane w działaniach profilaktycznych, ukierunkowanych na promowanie adaptacji do rodzicielstwa w okresie okołoporodowym. z recenzji prof. UŁ, dr hab. Eleonory Bielawskiej-Batorowicz Maria Kaźmierczak – psycholog, adiunkt w Instytucie Psychologii Uniwersytetu Gdańskiego. Prowadzi badania nad zagadnieniem empatii, współautorka Skali Wrażliwości Empatycznej. Jej zainteresowania naukowe obejmują również problematykę relacji w rodzinie, kwestię roli osobowości i różnic indywidualnych dla jakości relacji interpersonalnych oraz zagadnienia kobiecości i męskości. Autorka i współautorka ponad siedemdziesięciu publikacji naukowych, w tym dwóch monografii Oblicza empatii w relacjach małżeńskich. Perspektywa psychologiczna (2008) i Komunikacja w bliskich związkach. Teoria i metoda badania (2012). Laureatka m.in. Nagrody Prezesa Rady Ministrów za wyróżnioną rozprawę doktorską. Otrzymała Stypendium Naukowe „Start” Fundacji na rzecz Nauki Polskiej (FNP). Zasiadała w zarządzie międzynarodowego stowarzyszenia psychologicznego the International Association for Relationship Research. Pełni funkcję zastępcy redaktora naczelnego Current Issues in Personality Psychology.

Komunikacja między partnerami bliskiego związku jest jednym z podstawowych czynników wpływających na rozwój miłości i więzi, czyli na jakość i powodzenie tego związku. Prawidłowa komunikacja powinna być w miarę możliwości otwarta i pełna; powinna zakładać jasność przekazu, wyrażanie myśli w sposób jednoznaczny i zrozumiały oraz otwartość, czyli udzielanie informacji bezpośrednio. Otwartość obejmuje także okazywanie własnych uczuć i przeżyć, komunikowanie swoich potrzeb i oczekiwań, dzielenie się doświadczeniami, postawami i przekonaniami. Partnerzy pozwalają swobodnie wypowiedzieć się partnerowi, uznają jego prawo do odmiennego zdania. Bezpośredni sposób komunikacji ułatwia realizowanie własnych potrzeb czy spełnianie oczekiwań. Pozwala także uniknąć wszelkich niejasności, stwarzając możliwości przekazywania i odbierania informacji zwrotnych, które skłaniają człowieka do autentyzmu i bezpośredniości. Dzięki takiej komunikacji wzrasta poczucie tożsamości danej osoby, rozwija się zdolność odbioru i przekazu przeżyć. Ponadto stwarza ona możliwość rozładowania napięcia i negatywnych emocji, zapobiegając ich kumulowaniu się. (...) Prezentowana monografia (zdaniem jej autorów) może ułatwiać osobom zajmującym się analizą bliskich związków (zarówno w perspektywie diagnostycznej i terapeutycznej, jak i naukowobadawczej) lepsze odczytywanie poziomu i jakości komunikacji między partnerami w bliskim związku. Przedstawione narzędzie badawcze umożliwia spojrzenie na związek z perspektywy (każda badana osoba ocenia siebie i partnera). Treści zawarte w książce (w tym kilkanaście badań trafnościowych) mogą ułatwiać głębsze rozumienie relacji między partnerami, co pozwoli na lepsze określenie kierunku działań terapeutycznych. Ze wstępu