Klasyczne już prace Charlesa H. Kahna poświęcone lingwistycznym podstawom greckiej koncepcji bytu, stanowią bez wątpienia świadectwo jednego z najważniejszych przedsięwzięć filologiczno-filozoficznego całego ubiegłego stulecia. Ich publikacja w latach siedemdziesiątych zainicjowała zwrot lingwistyczny w badaniach nad grecką myślą filozoficzną, skutkując przewrotem metodologicznym, który porównywać można prawdopodobnie jedynie z dokonaniami tzw. szkoły tybingeńskiej, a zwłaszcza Thomasa A. Szlezáka w dziedzinie niepisanych nauk Platona oraz zainicjowanymi przez Pierrea Hadota dociekaniami nad praktyczno-egzystencjalnym aspektem filozofii greckiej. W zgodnej opinii ekspertów, Kahn dokonał paradygmatycznej rewolucji w filologii i filozofii, całkowicie redefiniując cele i metody badań nad metafizyką starożytną.