Pierwsze w Polsce wydanie oryginalnych tekstów soborów wraz z tłumaczeniem polskim. Obecny tom zawiera dokumenty soborów uznanych za powszechne w Kościele łacińskim począwszy od Soboru Konstantynopolitańskiegom IV (869) aż po Sobór w Vienne (1311-1312). Zajmowano się na nich przede wszystkim sprawą reformy Kościoła, którą starano się przeprowadzić drogą regulacji prawnych, oraz krucjatami. Odzwierciedlają się w tych tekstach wszystkie problemy ówczesnego Kościoła, od lichwy po wykonywanie kary śmierci. Wydanie zaopatrzone jest we wszystkie potrzebne indeksy: imion, dzieł cytowanych, kanonów synodalnych i soborowych, do których się odwoływano, nazw geograficznych oraz indeks rzeczowy odsyłający do najważniejszych poruszanych zagadnień. Książka ta stanowi niezbędne źródło dla mediewistów oraz wszystkich zainteresowanych historią Kościoła i całej europejskiej cywilizacji.

W co od pierwszych wieków wierzyli chrześcijanie? I jak tę wiarę pojmowali? Wciągająca opowieść o szukaniu rozumienia wiary i o zmaganiach z jej wypaczeniami. A także o tym, jak łatwo przekraczało się granicę ortodoksyjnego myślenia, kiedy żadne formuły nie były uznane za niepodważalne. Jednak to właśnie pierwsze poszukiwania apostołów, ewangelistów oraz Ojców Kościoła pozwalały dotknąć tajemnicy życia wiecznego, Trójcy Świętej, grzechu pierworodnego czy znaczenia chrztu. W jaki zatem sposób kształtował się zbiór chrześcijańskich dogmatów? Dlaczego przy tym pojawiało się tak wiele herezji? Jakiej lekcji udzielają nam nieustannie Ojcowie Kościoła? Mistrzowska opowieść znawcy historii chrześcijaństwa stanowi dopełnienie książki Herezje – tym razem śledzimy z autorem narodziny chrześcijańskiej ortodoksji. Henryk Pietras SJ (ur. 1954) – profesor patrologii na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie i w Akademii Katolickiej w Warszawie – Collegium Bobolanum. Opublikował wiele książek, m.in. Początki teologii Kościoła oraz Eschatologię Kościoła pierwszych czterech wieków.

Dwunasty tom serii Synodi et Collectiones Legum powraca do prezentacji akt synodalnych, tym razem z lat 553-600. Okres ten był szczególnie ważny dla Hiszpanii. Odbył się wtedy ważny synod w Toledo (589), w czasie którego król Rekkared uroczyście odstąpił od arianizmu i przeszedł do Kościoła katolickiego, razem ze swoim ludem Wizygotów. Warto zwrócić uwagę na synod rzymski z 595 roku, w którym pod dyktando Grzegorza Wielkiego sformułowano kilka postanowień ważnych dla funkcjonowania Kościoła rzymskiego. W tej drugiej połowie VI wieku odbyło się również kilka synodów syryjskich, zwanych nestoriańskimi, gdyż chrześcijanie tameczni nie zgadzali się z potępieniem tak zwanych „trzech rozdziałów” w roku 553, czyli pism Teodora z Mopsuestii, Teororeta z Cyru i Ibasa z Edessy, którym zarzucano nestorianizm ante litteram.

Czternasty tom serii Synodi et Collectiones Legum zawiera pierwsze kompletne tłumaczenie tekstu Collectio Avellana. Czytelnik znajdzie tu 244 dokumenty, w tym 200 nieznanych innym kolekcjom.Zbiór wzbudził ogromne zainteresowanie badaczy począwszy od XVI wieku. Powstało wiele analiz mających na celu ustalenie tożsamości kompilatora tekstów, a także poświęconych datowaniu kolekcji oraz jej podziałowi.Collectio Avellana obejmuje listy dotyczące m.in.: podwójnego wyboru biskupa Rzymu, ingerencji cesarskich w sprawy kościelne (wygnanie Jana Chryzostoma), potępienia Pelagiusza i Celestiusza, jak również listy Leona Wielkiego z roku 460, korespondencję z czasów kontrowersji postchalcedońskiej (475485) oraz panowania cesarza Justyna (518527), a także wiele innych ważnych dokumentów.

Wyprawa do początków chrześcijaństwa Zwiedzanie Rzymu to nie tylko podziwianie zabytków, ale także podróżowanie po historii chrześcijaństwa. Obok monumentalnych, zachwycających bazylik w mieście znajdują się obiekty, które były świadkami życia Kościoła w pierwszych wiekach naszej ery. Niektórych miejsc w ogóle zaś już nie ma. Autorzy, znawcy świata starożytnego, opisują, jak mogły one wyglądać i jakie historie się z nimi wiązały. Przeczytaj i dowiedz się ponadto: Jak rzymianie świętowali rocznice śmierci bliskich zmarłych? Co tak naprawdę wiemy o pobycie św. Piotra w Wiecznym Mieście? Z jakiego powodu chrześcijanie unikali ustalonych tekstów modlitw? Czy rzeczywiście ginęli męczeńsko w Koloseum, jak to opisano w Quo vadis? W przewodniku znajdziesz: kody QR ułatwiające zlokalizowanie opisanych miejsc, piękne fotografie pozwalające rozpoznać poszczególne budynki, mapę kościołów, w których spotykali się pierwsi chrześcijanie.

Dokumenty Soborów Powszechnych T. 4/1 twarda

Tom obejmuje synody od Soboru Konstantynopolitańskiego I do Soboru w Efezie. W tym czasie Kościół przeżywał kontrowersję pelagiańską i nestoriańską. Tom rozpoczyna synod w Akwilei (381). Dalej pojawia się szereg synodów afrykańskich (Kartagina, Hippona) wraz z m.in.: Breviarium Hipponense biskupów Bizaceny przedstawione 13 sierpnia 397 roku w Kartaginie, zawierające dokumenty z synodu w Hipponie (393), na którym był obecny św. Augustyn, Canones in causa Apiarii - dokument po synodzie 25 i 30 maja 419 roku w Kartaginie oraz Regesta Ecclesiae Carthaginensis zawierający kanony uchwalone od 8 października 393 roku w Hipponie do 1 maja 418 roku w Kartaginie.

Prezentowany tom otwiera serię, w której przedstawione są chronologicznie teksty synodów Kościoła od jego początków oraz kolekcje praw, które kształtowały życie chrześcijan w poszczególnych okresach jego dziejów. Opracowane dokumenty synodalne są niezmiernie cennym źródłem historycznym i teologicznym. Przedstawiając formuły wiary i dyscyplinę kościelną pierwszych wieków, stanowią kopalnię wiedzy o różnego rodzaju zjawiskach, zwyczajach, praktykach i sporach teologicznych. Wskazują, jak w pierwszych czterech wiekach Kościół tworzył swoje struktury, borykał się z prześladowaniami, uczył się żyć w nieprzyjaznym mu początkowo świecie. Synody tworzyły podwaliny prawa kościelnego, wpływały na prawodawstwo soborowe oraz na prawa narodów chrześcijańskiej Europy. Tom, poza polskim przekładem akt poszczególnych synodów, wyjaśniającymi notami i niezbędnymi indeksami, zawiera teksty tych akt w językach oryginalnych (grecki, łaciński, syryjski).