Żyj w zgodzie z Kołem Roku i celebruj początek zimy!Samhain - święto początku zimy - obchodzone jest w nocy z 31 października na 1 listopada. W tym czasie zbiory dobiegły już końca, rozpoczyna się czas wyciszenia, odpoczynku i rozmyślań. To także moment, w którym zasłona między światem żywych i zmarłych staje się cieńsza, a przodkowie wracają z zaświatów, by odwiedzić swoich bliskich.Samhain sprzyja kontaktom z duchami, zmarłymi oraz istotami nadprzyrodzonymi. To idealna pora na rzucanie zaklęć i wróżby. Długie wieczory sprzyjają podsumowaniom, planom, medytacji, a także tęsknocie i wspomnieniom.Dzięki tej książce poznasz historię i tradycje Samhain, praktyki magiczne, zaklęcia, wróżby i medytacje, które pozwolą ci świętować początek zimy. Dowiesz się także, jakie zależności łączą sabat Samhain z popularnym świętem Halloween.Odkryj sekrety Samhain i czerp korzyści z celebrowania świąt Koła Roku!

Żyj w zgodzie z Kołem Roku i celebruj równonoc jesienną!Mabon - równonoc jesienna - to sabat obchodzony z 22 na 23 września. Dzień zrównuje się z nocą po raz drugi w roku, równoważą się wówczas energie męska i żeńska, boga i bogini, życia i śmierci. To ważny moment, w którym świętuje się zakończenie żniw oraz dziękuje naturze za żyzne plony. To święto oznacza, oprócz zakończenia prac w danym sezonie, radość z właściwego przygotowania się do zimy i szansy na jej przetrwanie. W czasie Mabonu doceniamy wysiłki włożone w pracę nad owocnymi zbiorami.Mabon jest czasem podsumowań, oceny dotychczasowych osiągnięć i przeżyć, a także uświadamiania sobie, że wszystko ma swój początek i koniec. Celebracja tego święta oznacza nie tylko uznanie dla tego, co się udało, lecz także uczciwe przyjrzenie się temu, czemu należy pozwolić odejść. To ostatni moment, by podjąć środki ostrożności, które pomogą w przetrwaniu nadchodzącego trudnego czasu.Poznasz historię i tradycje związane z Mabonem, praktyki magiczne, zaklęcia, wróżby i medytacje, dzięki którym lepiej będziesz świętować ten sabat.Odkryj sekrety Mabonu i czerp korzyści z celebrowania Koła Roku!

Nic ci się nie udaje? Prześladują cię pech i niepowodzenia? To może być sygnał, że ktoś rzucił na ciebie zły urok lub klątwę. Możesz być też narażony na wampiryzm energetyczny w swoim najbliższym otoczeniu. Okazuje się, że z pomocą ezoteryki, czarów i magii skutecznie możesz z tym walczyć! Poznaj przepisy znanej wróżki, zielarki i tarocistki. Znajdziesz tu recepty na magiczne mikstury, zaklęcia ochronne i odwracające oraz rytuały oczyszczające. Nauczysz się wykorzystywać elementy magii ochronnej: amulety i talizmany, zioła czy kamienie ochronne. Ustrzeżesz się nie tylko złych duchów i klątw, ale również zapewnisz sobie ochronę przed złym okiem. Sposoby na skuteczne odwracanie uroków i klątw.

Mabon. Rytuały, przepisy i zaklęcia na równonoc jesienną Książka „Mabon”, poświęcona sabatowi przypadający w czasie równonocy jesiennej, to pełny przewodnik dedykowany współczesnym miłośnikom czarów. W to święto nasi przodkowie dziękowali naturze za żyzne plony i świętujemy zakończenie żniw. Mabon to też czas podsumowań i oceny osiągnięć oraz rozmyślaniem nad tym, co nas spotkało i co przeżyliśmy. Równonoc jesienna Współczesne święto pogańskiej Równonocy Jesiennej mianem Mabon ochrzcił Aidan Kelly. Wcześniej praktykujący pogańskie religie nazywali to sezonowe święto po prostu Jesienią lub Równonocą Jesienną. Dawni wiccanie obchodzili główne święta ognia podczas sabatów kwartalnych w czasie najbliższej pełni księżyca. Dzięki tej książce poznasz historię historię i tradycję sabatu, a także dowiesz się, jak dziś celebrować to święto wykorzystując przepisy kulinarne, modlitwy, rytuały i wiele innych. Fragment książki W okresie żniw świętowało się coś więcej niż tylko zakończenie prac w danym sezonie; świętowało się zdolność do przetrwania zimy. Najbardziej znanymi spośród tego typu świąt były Misteria Eleuzyjskie, czyli tygodniowe święta obchodzone w starożytnej Grecji przypadające na okres blisko Równonocy Jesiennej. Mabon jest współczesnym dodatkiem do celebracji zebranych plonów, poświęcenia i przetrwania. Wiccanie często postrzegają go jako pogańskie Święto Dziękczynienia, podczas gdy ci, którzy uznają kojarzone ze świętami mity o umierają-cym bogu, traktują Mabon jako swego rodzaju pogańską Wielkanoc. W czasie Mabon dziękuje się nie tylko za jedzenie, ale także za ofiarę poniesioną po to, aby przeżyć. Sabaty wyznaczają sezonowe punkty najbardziej znane z brytyjskiego punktu widzenia, gdzie równonoce przypadają na wrzesień i marzec, a przesilenia na czerwiec i grudzień. Większość pogan z półkuli południowej zakłada, że religia naturalna musi oddawać hołd naturze takiej jaka jest, więc przesuwają swoje praktyki, aby dopasować je do miejsc, w których żyją. Nie każdy bowiem mieszka tam, gdzie pada śnieg, są częste opady deszczu lub lato rzeczywiście kończy się w określonym momencie w okolicach święta Samhain. Być może w twoim miejscu zamieszkania drzewa pomarańczowe przestają rodzić owoce, ale dojrzewają inne warzywa. Morze staje się też lekko wzburzone. Chłodniejsza aura zmusza cię do założenia rankiem swetra tylko po to, aby później się go pozbyć, zamiast przywdziewać płaszcz i kozaki. Równonoc przypada wtedy, gdy płaszczyzna równika przechodzi przez środek słońca. Dzieje się tak dwa razy w roku: w Równonoc Wiosenną i Równonoc Jesienną. Skutkiem tego północna i południowa półkula ziemi są równomiernie oświetlone. Dla mieszkających w pobliżu równika równonoc jest jednym z dwóch momentów w roku, kiedy słońce znajduje się w punkcie podsłonecznym – punkcie, nad którym słońce znajduje się w zenicie, czyli który jest bezpośrednio nad głową. Gdy taka sytuacja ma miejsce w marcu, półkula północna z dnia na dzień staje się coraz bardziej oświetlona (podczas gdy półkula południowa coraz mniej). We wrześniu połówki ziemi wymieniają się światłem. Dla osób mieszkających w pobliżu równika wizualna strona tej wymiany jest mniej spektakularna. Szerokości geograficzne między równikiem a biegunem północnym lub południowym doświadczają dni z równym – lub prawie równym – podziałem na światło i mrok. Taki podział i związane z nim komplikacje sprawiają, że nie da się przewidzieć dokładnie terminów zbiorów i z tego powodu Mabon często obchodzi się przez kilka dni zamiast zgodnie z tradycyjnie wyznaczonymi dniami, tj. 20 lub 21 września. Równonoc nie jest tylko jednodniowym wydarzeniem. W zależności od miejsca może trwać od dwóch do trzech dni. Z uwagi na to, że zgodnie z tradycją Równonocy Jesiennej uwagę skupia się na pracy w polu, dodanie kilku dni dla złapania zmieniającego się światła ma sens. Tylko nieliczni rolnicy i ogrodnicy mogą zebrać swoje plony w jeden dzień. Żniwa to proces, który trwa tygodniami, a czasami miesiącami. Wiąże się z gromadzeniem płodów rolnych, przesiewaniem, układaniem w stosy, marynowaniem, pieczeniem i robieniem przetworów. A wraz z ubywaniem światła prace te należy wykonywać coraz szybciej.

Samhain. Rytuały, przepisy i zaklęcia na początek pory zimowej - Diana Rajchel Książka „Samhain” to szósta część z serii Sabaty wydawanej przez Illuminatio. Święto jest obchodzone w nocy z 31 października na 1 listopada, sprzyja kontaktom z duchami zmarłych, pożegnaniu z przeszłymi działaniami oraz spojrzeniu w głąb siebie. To czas przygotowania się do pory zimowego zastoju. Sabat Samhain Nazwa samhain pochodzi z języka celtyckiego i przeważnie wymawiana jest „SAŁ-łin”. Większość użytkowników tego języka tłumaczy ten wyraz jako „koniec lata”. Dla starożytnych Celtów Samhain wyznaczał zakończenie zbiorów i wzywał ich do zaangażowania się w przygotowania do nadchodzącej zimy. Zapowiadał też dzień, w którym przychodzą w odwiedziny zmarli przodkowie, a za nimi, przez zasłonę oddzielającą nasze światy, podążają przeróżne byty – dobre i złe – które swobodnie poruszają się po świecie fizycznym w wieczór Samhain. Fragment książki Kiedy chrześcijaństwo rozprzestrzeniło się w Europie, urzędnicy kościelni nawracali lokalnych pogan, przekształcając ich święta. Czasem robili to, ustalając termin święta na inną porę roku. W niektórych przypadkach zmieniano nazwę dawnego święta pogańskiego, ogłaszając je dniem chrześcijańskiego świętego. W piątym wieku papież Bonifacy próbował narzucić nowe znaczenie rytuałom czczącym zmarłych i duchy spoza tego świata, ogłosił więc dzień dawnych pogańskich obrzędów dniem wszystkich świętych i męczenników, po czym przesunął to święto na 13 maja. Jako że kontynuowano obchodzenie tradycyjnego święta ognia na przełomie października i listopada, w dziewiątym wieku papież Grzegorz zadecydował o przywróceniu dnia świętych i męczenników do poprzednio uznawanej daty, by wypadał wtedy, kiedy świeckie święto zmarłych. W przypadku Samhain, zamiast odrzucić obchody Dziadów, Kościół ogłosił 1 listopada Dniem Wszystkich Świętych, zwanym również Dniem Zadusznym. Później Dzień Zaduszny przesunięto na 2 listopada, być może dlatego, że Dzień Wszystkich Świętych i tak nie zastąpił ludziom pogańskich rytuałów. W końcu zarówno Dzień Wszystkich Świętych, jak i Dzień Zaduszny stały się oddzielnymi świętami, przy czym 1 listopada modlono się za dusze zmarłych, które, jak wierzono, już wstąpiły do nieba, a 2 listopada był dniem modlitwy za dusze przechodzące oczyszczenie w czyśćcu. WIrlandii dni te wyznaczały czas rodzinnych spotkań po zakończeniu sezonu dojenia krów. Z czasem noc przed 1 listopada, zwana między innymi Halloween albo Wigilią Wszystkich Świętych, stała się terminem praktykowania większości pierwotnych pogańskich obrzędów.