Nie tylko schemat. Praktyka systemowej terapii rodzin to poszerzone i uzupełnione wydanie książki, która swoją premierę miała w 2014 roku. Autor w bardzo przystępny sposób przybliża Czytelnikowi podstawy systemowego podejścia w psychoterapii par i rodzin oraz kolejne etapy procesu terapeutycznego: od wstępnego wywiadu, przez diagnozę i zawarcie kontraktu, po opis metod i technik terapeutycznych. Nowe wydanie zostało uzupełnione o rozdziały na temat emocji i przywiązania w systemowej terapii rodzin oraz nowych ścieżek w psychoterapii uprawianej w tym nurcie. Czytelnik znajdzie tu także informacje dotyczące skuteczności psychoterapii systemowej, dodatkowy tekst o prowadzeniu terapii rodzin online oraz poszerzony i zaktualizowany spis polecanych lektur. Psychoterapia jest dla mnie nie tylko drogą leczenia zaburzeń, lecz także pomocą parom, rodzinom i indywidualnym pacjentom/klientom w radzeniu sobie z trudnościami życiowymi, na które napotykają. Terapia systemowa uczy, jak można pokonywać te trudności razem (tak jak dobrze jest skakać przez fale w oceanie, trzymając się wspólnie za ręce). Myśląc tak o psychoterapii, nawiązuję do tzw. psychologii humanistycznej, a więc takich osób jak Abraham Maslow, Carl Rogers czy Erich Fromm, który w eseju Mieć czy być - pisał: „My, istoty ludzkie, wyposażeni jesteśmy w wewnętrzne, głęboko zakotwiczone pragnienie życia – dawania wyrazu naszym zdolnościom, aktywności, związkom z innymi ludźmi”. Z tekstu

Ta książka jest zaproszeniem do wędrówki. Autor wprowadza Czytelnika w koncepcję narracyjnej terapii więzi i możliwości jej zastosowania w pracy z parą. Opis kolejnych etapów psychoterapii dr Szymon Chrząstowski wspiera zwięzłym studium pracy z parą. Obficie korzysta przy tym z tekstów kultury i dzieł sztuki, czyniąc lekturę fascynującą przygodą. Niech jednak nie zwiedzie Czytelnika lekkość tekstu. W tej przystępnej formie Autor mówi bowiem o rzeczach poważnych – o tym, jak można pomóc parom, które przeżywają kryzys w swoim związku. Terapia oparta na narracyjnej teorii więzi łączy istotne nurty myślenia psychoterapeutycznego: współczesną teorię przywiązania, teorię narracyjną, teorię traumy oraz teorię systemów. Pozwala zastosować je w systemowej pracy z pacjentami, parami, rodzinami oraz zespołami i organizacjami. U podstaw tej integracji leżą odkrycia neuronauki, które pokazują kluczową rolę zaufania i intymności w naszych bliskich relacjach oraz to, w jaki sposób brak obecności bliskiej osoby – chroniącej, wspierającej i przywracającej wiarę w siebie – sprawia, że doświadczane zagrożenie nie może zostać w pełni zintegrowane przez system nerwowy. Język narracyjnej teorii więzi pozwala na pełniejszy opis cierpienia, jakie przeżywamy w bliskich związkach w ciągu całego życia, wraz z jego międzypokoleniowym rozumieniem. Jednocześnie daje konkretne wskazówki do pracy terapeutycznej. Ze Słowa wstępnego prof. Arlene Vetere i prof. Rudiego Dallosa

Książka Szymona Chrząstowskiego i Bogdana de Barbaro jest kompetentnym i świetnie napisanym wprowadzeniem do nowych, postmodernistycznych podejść w psychoterapii. (...) Publikacja z pewnością przyciągnie szerszy krąg odbiorców nie tylko psychoterapeutów i osoby szkolące się w psychoterapii, lecz także badaczy i studentów nauk społecznych oraz humanistycznych, intelektualistów zaciekawionych nowymi ujęciami, zapewne też osoby nieprofesjonalnie zainteresowanie pomaganiem, np. pacjentów i ich bliskich. (...) Nie ma wątpliwości, że Autorzy znają z doświadczenia to, o czym piszą, i potrafią abstrakcyjne pojęcia teoretyczne przełożyć na przykłady konkretnych zjawisk i sytuacji z życia (nie tylko z życia terapeuty). (...) Nie bez znaczenia jest też to, że książkę napisano swobodnym, bogatym językiem, pełnym metafor oddających nie tylko słownikowy sens, ale i ducha opisanych pojęć i praktyk. Fragmenty recenzji dr hab. Katarzyny Stemplewskiej-Żakowicz

Książka poświęcona jest terapii par i rodzin w ujęciu systemowym. Autor, dr Szymon Chrząstowski, doświadczony psychoterapeuta i nauczyciel akademicki, nadał jej postać podręcznika dla osób szkolących się w terapii rodzinnej i rozpoczynających samodzielną praktykę. W przystępny sposób przedstawia różne kwestie związane z tą formą psychoterapii, odwołując się do najnowszej literatury polskiej i zagranicznej oraz własnych bogatych doświadczeń. Omawia przede wszystkim zagadnienia praktyczne, niekiedy bardzo szczegółowe i pomijane dotąd w publikacjach oraz programach szkoleń. Nie stroni przy tym od ironii, anegdot i przykładów z życia.

Publikacja jest pracą empiryczną, w której autor bada zjawiska mające miejsce w rodzinach osób chorych na schizofrenię. Autor rozważa w tych rodzinach takie relacje pomiędzy jej członkami jak: odsuwanie, wiązanie, separacja czy wykluczanie. Przeprowadzane badania wykazują między innymi niesłuszność tezy o nadopiekuńczości w rodzinach schizofrenicznych. Uzyskane i opisane w książce wyniki badań stanowią ważny wkład do opisu tego rodzaju rodzin.