W głośnej na cały świat Pochwale powolności Carl Honor uchwyciłducha naszej epoki. W swojej nowej książce opisuje inny ważny trend: rewolucyjnąi bardzo potrzebną zmianę w naszym podejściu do starzenia się.Na to, żesię starzejemy, nie ma rady. W epoce długowieczności możemy jednak starzeć sięlepiej niż nasi przodkowie. Carl Honor jeździ po świecie i rozmawia zpionierami zmian w myśleniu o starości. Przygląda się kulturowym, medycznym itechnologicznym trendom, które pomogą nam w pełni korzystać z dłuższego życia.Pokazuje, że czas skończyć z uprzedzeniami i stereotypami na temat różnych grupwiekowych. Porzućmy schemat, który każe nam uczyć się za młodu, pracować wśrednim wieku, a odpoczywać na stare lata. Nauka, praca, odpoczynek, troska oinnych, wolontariat, zabawa i kreatywność mogą być integralną częścią naszegożycia na każdym jego etapie.Siła wieku to nowe spojrzenie nanasze dotychczasowe myślenie o edukacji, służbie zdrowia, pracy, designie,związkach oraz polityce. To ważna, inspirująca lektura i drogowskaz dla tych,którzy w bagażu lat chcieliby widzieć błogosławieństwo, a nie balast.

Dzisiaj niemal wszyscy chorujemy na brak czasu. Śpieszy nam się tak bardzo, że każda osoba i każda rzecz, która nas spowalnia, staje się naszym wrogiem. Takie są właśnie konsekwencje naszej obsesji szybkości i oszczędzania czasu – wściekłość na drodze, wściekłość w samolocie, wściekłość na zakupach, wściekłość w związku, wściekłość w biurze, wściekłość na wakacjach, wściekłość na siłowni. Szybkość sprawia, że żyjemy we wściekłych czasach – pisze w Pochwale powolności Carl Honoré i poszukuje lekarstwa na tę przypadłość, wędrując od warsztatów seksu tantrycznego w Londynie, przez nowojorskie studio ćwiczeń metodą SuperSlow, po Włochy, ojczyznę Slow Food oraz ruchu Powolnych Miast. Zabawnie i zajmująco pokazuje, jak dzięki filozofii Powolności możemy wieść życie pełniejsze i bogatsze, ani w tempie geparda, ani w tempie żółwia, lecz w swoim własnym. Pochwała powolności przedstawia nam różne metody wyzwolenia się od tego, co Baudelaire nazywał „straszliwym ciężarem czasu”, od złudzenia w stylu Matrixa, które przekonuje, że nie mamy wyboru. „Washington Post” To No Logo swojej epoki. Ta osobliwie wciągająca książka będzie objawieniem dla wszystkich, którzy zapomnieli, jak to jest oczekiwać na coś, a później cieszyć się, gdy to coś nadejdzie. „Glasgow Herald”