Lektura „Drabiny Jakubowej" Sergiusza Bułgakowa może stać się ubogacającym katolików spotkaniem z rosyjskim prawo-sławiem. Książka ta nie jest bowiem tylko wykładem prawosławnej nauki o aniołach, ale też wspaniałym wprowadzeniem w prawosławie w ogóle. Na kilkuset stronach poza solidnie (choć nie ma co ukrywać miejscami dyskusyjną) udokumen- towaną nauką o aniołach, ich hierarchiach i roli w ludzkim życiu — znaleźć też można niezwykłe intuicje antropologiczne (by wymienić tu tylko rozważania na temat cielesności każdej ludzkiej miłości i wykład prawosławnego rozumienia małżeństwa czy różnicy między obrazem a podobieństwem Bożym w człowieku), teologiczne (starczy wspomnieć rozważanie nad specyfiką posługiwania Matki Bożej i }Jana Chrzciciela) czy nawet mistyczne (rozumienie Boga w jego relacji do stworzenia). Wszystko zaś w otoczeniu teologii Mądrości Bożej (do której warto podchodzić ostrożnie, często i niebezpodstawnie dostrzega się w niej bowiem elementy gnostyckie), określanej przez Bułgakowa sofiologią. Tomasz P. Terlikowski

Książka Cuda Ewangelii to jedna z nielicznych prób w historii myśli chrześcijańskiej zrozumienia i zracjonalizowania tego, co nie poddaje się racjonalizacji, czyli cudu właśnie. W czasach, gdy protestanccy i katoliccy teolodzy przekonywali wiernych, że cudów nie ma, a to, o czym czytamy w Ewangelii, to pobożne bajki, Sergiusz Bułgakow zdecydował się na napisanie pracy, w której nie tylko przekonuje, że wydarzenia biblijne są prawdziwe, ale też próbuje odpowiedzieć na pytania: Czy cuda są dowodem na istnienie Boga? Czy skończyły się one wraz z pobytem Jezusa Chrystusa na ziemi? Czy nadal dokonywać się mogą cudowne uzdrowienia? Czyją mocą dokonało się zmartwychwstanie? Cuda Ewangelii – to nie tylko próba teologicznego spojrzenia na problem cudów, ale także przewodnik po tym, jak prawosławni rozumieją Bóstwo i człowieczeństwo Chrystusa, to przewodnik po prawosławnej antropologii i mistyce. Trudno o lepsze wprowadzenie w specyfikę rosyjskiej teologii w ogóle.