Książkę ilustrujemy bogatym, liczącym ponad 200 pozycji, wyborem ilustracji i rycin. Ponieważ autentycznych wytworów rodzimej twórczości nie ostało się zbyt wiele, w niezbędnych wypadkach posługujemy się pracami zagranicznych autorów, jeśli przedstawione w nich istoty demoniczne wykazują cechy zbieżne z wyobrażeniami Polaków.

Zwyczaje i obrzędy dawniej spontanicznie podejmowane w dniu świętego Andrzeja, przechodzą obecnie renesans za sprawą mediów, zwłaszcza radia i telewizji, które odgrywają niepoślednią rolę w upowszechnianiu odświeżonych tradycji regionalnych. Andrzejki to obecnie powszechne spotkania towarzyskie, nawet z tańcami, organizowane przez młodzież w domach prywatnych. Coraz częściej również urządzane są zabawy w szkołach, świetlicach, domach kultury, klubach, restauracjach, gospodach. Wróżby są ich dodatkową atrakcją. Te spotkania mają obecnie wyłącznie rozrywkowy charakter. Nikt nie przypisuje im takiego znaczenia, jak dawniej: “ ‘Andrzejki’ są obecnie po prostu wesołym spotkaniem młodzieży i to najczęściej razem - dziewcząt i chłopców, przy kawie, herbacie i ciasteczkach. Są beztroską zabawą, ale zabawą osobliwą, podczas której - tak jak dawniej - syczy wylewany do wody wosk, lecą z łoskotem rzucane przez ramię dziewczęce pantofelki, a wśród śmiechów i żartów losuje się różne przedmioty schowane pod talerzykami i karteczki z imionami wrzucone do kapelusza” (Ogrodowska, Święta polskie, str.333). Autorzy Barbara i Adam Podgórscy są miłośnikami i zbieraczami obyczajów i tradycji polskich. W ich zbiorze znajduje się wiele odmian i wariantów wróżb andrzejkowych, o których wcześniej nie słyszeliśmy.