W ostatnim czasie duże zainteresowanie zaczął wzbudzać nastrój, czyli stan o tak małej intensywności, że czasem umyka naszej uwadze. Nie ma on bezpośredniego wpływu na zachowania człowieka, nie stanowi impulsu do działania, nie wybija się na plan pierwszy w naszej świadomości, ale decyduje o tym, jak postrzegamy nasze otoczenie. Nastrój zabarwia wszystkie nasze myśli i dlatego jest w nich cały czas obecny. Dość szczególne miejsce wśród różnych jego rodzajów zajmuje smutek. Właściwie zawsze w myśleniu potocznym był uznawany za uciążliwy i całkowicie niepotrzebny. Książka ujmuje smutek w kontekście najpopularniejszych modeli nastroju i pokazuje, że w wielu sytuacjach jest on o wiele bardziej użyteczny niż nastroje przyjemne. Zawsze pozostaje odczuciem uciążliwym, a czasem nawet bolesnym, ale może przynosić korzyści w postaci usprawnienia niektórych procesów poznawczych czy uodpornienia na błędy postrzegania i ewaluacji. Książka jest adresowana do studentów i badaczy zainteresowanych zależnościami między nastrojem i przetwarzaniem informacji oraz możliwościami, jakie dają w tej dziedzinie narzędzia psychofizjologiczne.

Wstęp Przedstawiony w tej książce zbiór prac dedykowany jest Profesorowi Tytusowi Sosnowskiemu z Wydziału Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego z okazji Jubileuszu 70-lecia Jego urodzin. Powstanie tej monografii wynikało z potrzeby wyrażenia uznania dla osiągnięć naukowych i dydaktycznych Profesora przez Jego dawnych doktorantów i współpracowników. Autorzy i współautorzy artykułów opublikowanych w tej pracy chcą w ten sposób podziękować Profesorowi za lata współpracy. Profesor Tytus Sosnowski w czasie pracy na Uniwersytecie Warszawskim związany był od zawsze z Katedrą Psychologii Różnic Indywidualnych na Wydziale Psychologii, tworząc i kierując od chwili jej powstania Pracownią, a obecnie Zakładem Psychofizjologii. Zajmował się też metodologią badań psychologicznych, wprowadzając w jej tajniki studentów psychologii. Jego niezwykle dociekliwe, ale życzliwie zadawane pytania podczas zebrań Katedry stanowiły źródło emocji, szczególnie dla doktorantów referujących swoje prace, ale równocześnie zmuszały do refleksji nad nimi i przyczyniały się do poprawy ich jakości. Profesor Tytus Sosnowski wraz z prof. Marią Lewicką i dr. hab. Maciejem Trojanem dokonali kompleksowej reformy dydaktyki i komputeryzacji systemu dydaktycznego na Wydziale Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego. Oprócz prac naukowych w zakresie psychofizjologii, działalności dydaktycznej i organizatorskiej, właśnie reforma dydaktyki stanowi Jego znaczące osiągnięcie, za które także chcemy Mu podziękować. Andrzej Rynkiewicz Konrad S. Jankowski Włodzimierz Oniszczenko